ΑΝ η Ελλάδα είχε συνταχθεί με τον Άξονα, θα είχε συμμετάσχει στη μεγάλη Σταυροφορία κατά του μπολσεβικισμού, στη μεγάλη Μάχη για την Ευρώπη και τον Δυτικό Πολιτισμό. Παρά την ήττα, το κράτος μας θα ήταν αξιοσέβαστο, ακόμη μέχρι και σήμερα, ίσως κυρίως σήμερα. Και αυτό γιατί όλοι θα αναγνώριζαν την αξία, τη ζωτικότητα, τη δύναμη, την αποφασιστικότητα, τις φιλοδοξίες ενός μικρού κράτους με μεγάλο παρελθόν, γιατί η μικρή σε μέγεθος Ελλάδα θα είχε προσπαθήσει να αλλάξει τον κόσμο. Θα μας υπολόγιζαν ακόμη και σήμερα, θα μας είχαν ικανούς για μεγάλους και παράτολμους αγώνες, θα έβλεπαν σε εμάς τους συνεχιστές των αρχαίων Ελλήνων και δεν θα απορούσαν τι σχέση έχουμε με εκείνους. Και θα μας φοβούνταν, δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν τις αντιδράσεις μας.
Στο εσωτερικό, ο πατριωτικός χώρος θα είχε την περηφάνια να λέει ότι οι πρόγονοί του πολέμησαν στο Ανατολικό Μέτωπο, στο παγκόσμιο μέτωπο δηλαδή κατά του μπολσεβικισμού, και θα τους τιμούσε. Θα είχε ιδέες και όχι ευκαιριακές θέσεις και σύγχυση ιδεών, ούτε την παράνοια να παρουσιάζεται και ως αντικομμουνιστής και ως αντιναζί.
ΑΛΛΑ τα πράγματα δεν έγιναν έτσι και αυτό είναι το προπατορικό μας αμάρτημα. Έτσι, στις 6 Απριλίου του 1941 αυτό που έπρεπε να γίνει φυσικά, με την ελεύθερη βούλησή μας και αποτελούσε και την επιθυμία και ελπίδα ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, και των πιο αξιόλογων και έξυπνων ανθρώπων, έλαβε χώρα "με το ζόρι". Πάλι καλά, γιατί έτσι δημιουργήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας, οργανώθηκαν, πήραν όπλα και μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τους μπολσεβίκους στο εσωτερικό μέτωπο.
Και αυτοί που ακόμη πιστεύουν ότι ταχθήκαμε με τη σωστή πλευρά, ας σκεφθούν τι κερδίσαμε από τη συμπαράταξή μας με τους "νικητές". Οι Άγγλοι, αφού μας έκλεψαν τον χρυσό καταδικάζοντάς μας σε πείνα, προσπάθησαν να αυτονομήσουν την Κρήτη, και ακολούθως άρχισαν να προμηθεύουν με στολές, λίρες και όπλα τους κομμουνιστές, προετοιμάζοντάς τους για τον συμμοριτοπόλεμο. Αυτό ήταν το "ευχαριστώ". Τη Βόρειο Ήπειρο δεν μας την έδωσαν οι σύμμαχοί μας, παρά το ότι την είχαμε απελευθερώσει με τα όπλα, και την παρέδωσαν στον κομμουνιστή Χότζα, δηλαδή παρέδωσαν τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου στη χειρότερη σκλαβιά. Δεν μας έδωσαν ούτε καν την Κύπρο, που ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν για εμάς, αντιθέτως λίγα χρόνια μετά οι "φίλοι" μας Άγγλοι μάς κρεμούσαν στην Κύπρο και γενικώς λόγω της κραυγαλέας δουλικότητάς μας μάς έχουν φερθεί σαν να είμαστε κατώτεροι και από τους Ινδούς.
Με την πλευρά που επιλέξαμε κατά τον Β΄Ππ πέρα από όλα τα άλλα πολύ σημαντικά που χάσαμε, χασαμε και την ευκαιρία να κερδίσουμε τον σεβασμό των άλλων αλλά και τον αυτοσεβασμό μας...
Ευρωπαϊκή Αντίσταση
