Carin Fock
Του Άγγελου Κωνσταντίνου
Μια σπουδαία μορφή του εθνικοσοσιαλισμού, που συμμετείχε ενεργά στον αγώνα του Χίτλερ προς την κατάκτηση της εξουσίας είναι η πρώτη γυναίκα του Χέρμαν Γκαίρινγκ, η σουηδο-ιρλανδικής καταγωγής Κόμισσα Καρίν Φοκ (Carin Fock). Η Καρίν ακολούθησε τον Γκαίρινγκ στη πρώτη μεγάλη συγκέντρωση των SA και άκουγε τις ατελείωτες συζητήσεις για διάφορα θέματα από τις συχνές επισκέψεις του Χίτλερ στο σπίτι τους. Σε ένα γράμμα προς τον γιο της από τον πρώτο της γάμο γράφει: «Ο Αγαπημένος παρουσίασε τον στρατό των πραγματικά νέων Γερμανών του ενώπιον του Φύρερ του και είδα το πρόσωπό του να φωτίζεται βλέποντάς τους να παρελαύνουν. Ο Αγαπημένος έχει δουλέψει πολύ σκληρά με αυτούς, τους έχει εμφυσήσει μεγάλο μέρος της ανδρείας και του ηρωισμού του, και αυτό που παλιότερα ήταν όχλος –και μάλιστα άγριος και μάλλον τρομακτικός, οφείλω να ομολογήσω– μεταμορφώθηκε σ’ έναν αληθινό Στρατό του Φωτός, μια ομάδα πρόθυμων σταυροφόρων, έτοιμων να βαδίσουν σύμφωνα με τις διαταγές του Φύρερ και να απελευθερώσουν για μια ακόμα φορά αυτήν τη δυστυχισμένη χώρα».[1]
Στο πραξικόπημα του Μονάχου το 1923 ο Γκαίρινγκ τραυματίζεται βαριά από σφαίρα ενός αστυνομικού και κάποιοι φίλοι ειδοποίησαν την Καρίν, η οποία έσπευσε με γενναιότητα στο πλευρό του Γκαίρινγκ, για να του κρατήσει το χέρι και να σχεδιάσει την απόδρασή του. Τον μετέφερε με το αυτοκίνητο στο Partenkirchen, 112 χιλιόμετρα νότια του Μονάχου, όπου κρύφτηκε στη βίλα ενός πλούσιου Ολλανδού. [2] Την ίδια περίοδο ο Χίτλερ βρισκόταν στη φυλακή Landsberg, η δε Καρίν, που δεχόταν επιθέσεις από κομμουνιστές που της πετούσαν πέτρες στο δρόμο, κάποια από τις οποίες, μάλιστα, της έσπασε ένα κόκκαλο του ποδιού της, εγκαταστάθηκε στο νοσοκομείο για να βρίσκεται κοντά στον Χέρμαν.[3] Σε ένα γράμμα προς τη μητέρα της στις 20 Νοεμβρίου 1923 με ενθουσιασμό γράφει: «Οι μέθοδοι του Χίτλερ μέχρι στιγμής βασίστηκαν στην αξιοπρέπεια και στον ιπποτισμό. Γι’ αυτό έχει τύχει τόσο μεγάλης αγάπης και θαυμασμού και έχει μαζί του όλο τον λαό. … Ο Χίτλερ είναι ήρεμος, τώρα πια είναι γεμάτος ζωή και πίστη, έπειτα από τις πρώτες ημέρες που ήταν απαθής και αρνιόταν να φάει…»[4] Παρά την φτώχεια που βασάνιζε το ζεύγος Γκαίρινγκ, η Καρίν γράφει στη μητέρα της στις 20 Φεβρουαρίου του 1924 «χίλιες φορές να πεθάνω από πείνα παρά να υπηρετήσω Εβραίο». Στις 5 Απριλίου η Καρίν επισκέπτεται τον Χίτλερ στην φυλακή. Αυτός εκεί της αφιέρωσε μια φωτογραφία του και αργότερα της έδωσε σημαντικές οδηγίες για να τις μεταφέρει στον σύζυγο της στο Ίνσμπρουκ: Έπρεπε να έρθει αμέσως σε επικοινωνία με τον Μπενίτο Μουσολίνι. [5]
Συνέχεια εδώ
Ευρωπαϊκή Αντίσταση
