Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Έζρα Πάουντ, και είναι πολύ σημαντικό ότι την άποψη αυτή εξέφρασε (στον δημοσιογράφο Ed Johnston) στις 8 Μαΐου 1945, την ημέρα της ήττας της Γερμανίας, και ενώ ήταν ήδη κρατούμενος των Αμερικανών, λίγες ημέρες πριν μεταφερθεί προς κράτηση σε ένα κλουβί στην Πίζα. Το προηγούμενο βράδυ, την ημέρα που έπεσε και η Νορβηγία, ο νομπελίστας Νορβηγός λογοτέχνης Κνουτ Χάμσουν δημοσίευσε στη νορβηγική εφημερίδα Aftenposten τη γνωστή νεκρολογία του για τον Αδόλφο Χίτλερ, στην οποία μεταξύ άλλων Τον χαρακτήριζε Απόστολο του Ευαγγελίου για τα δικαιώματα όλων των εθνών, πολεμιστή για την Ανθρωπότητα, ενώ κατέληγε: Έτσι ατενίζει ο κοινός Δυτικοευρωπαίος τον Αδόλφο Χίτλερ. Εμείς δε, οι στενοί οπαδοί Του, σκύβουμε το κεφάλι μπρος στη σορό Του.
Έχει μεγάλη σημασία το ότι τα παραπάνω λέχθηκαν από δύο από τις μεγαλύτερες πνευματικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα και μάλιστα υπό συνθήκες δίωξης. Η ανώτερη νοημοσύνη τους, η διορατικότητά τους δεν τους άφηναν την παραμικρή αμφιβολία για το τι σηματοδότησε για την ανθρωπότητα ο Θάνατος του Φύρερ το απόγευμα της 30ής Απριλίου 1945 στο μπούνκερ στο Βερολίνο. Η πίστη τους τούς έκανε να το δηλώσουν ανοιχτά, παρά το ότι η ζωή τους κινδύνευε. Πράγματι, όλες οι τραγωδίες, οι συμφορές, ο ξεπεσμός, η παρακμή που έκτοτε βιώνουμε έχουν την αφορμή τους σε εκείνο το ζοφερό απόγευμα.
Έκτοτε, όλοι οι λευκοί είναι σαν να στιγματιστήκαμε από αυτόν τον θάνατο. Οι Εθνικοσοσιαλιστές, ειδικότερα, ζώντας σε απόλυτα εχθρικές συνθήκες, διώξεων, απαγορεύσεων, προδοσίας από δήθεν ομοϊδεάτες, συκοφαντιών και διαστρέβλωσης των λόγων και του έργου του Αδόλφου Χίτλερ, νιώθαμε συνεχώς επηρεασμένοι από τον Θάνατό Του, συχνά, δε, γίναμε ηττοπαθείς, απαισιόδοξοι, δειλοί. Όλα αυτά, επειδή από εκείνο το τραγικό απόγευμα και μετά, όσοι επέζησαν και όσοι έκτοτε γεννήθηκαν ένιωθαν μόνοι. Σίγουρα, όμως, δεν ήταν αυτή η παρακαταθήκη Του. 78 χρόνια μετά, στην επέτειο του Θανάτου Του, ας στρέψουμε το βλέμμα στην ηρωική Ζωή Του και ας αντλήσουμε θάρρος.
Δεν κάμφθηκε από τις μεγάλες αντιξοότητες που από νωρίς αντιμετώπισε, ούτε αυτές Τον οδήγησαν στον να επικεντρωθεί στον εαυτό Του. Το αντίθετο. Είχε πάντοτε αίσθηση του καθήκοντος και της αποστολής Του. Ούτε όμως η αίσθηση της αποστολής Του, Τον έκανε να έχει το βλέμμα στραμμένο μόνο στο μέλλον, και να υποτιμά το παρόν, όπως συμβαίνει σε πολλούς οραματιστές. Όχι! Είχε όραμα, αλλά πατούσε στη γη γερά. Αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν η αίσθηση του καθήκοντος. Είχε την αυτοπεποίθηση, την ψυχραιμία, την υπομονή και την ενεργητικότητα εκείνου που γνωρίζει τον προορισμό του. Τα βήματά Του ήταν σταθερά αλλά συγχρόνως γρήγορα. Είναι ένα φωτεινό παράδειγμα δράσης, προσφοράς και θυσίας. Ζήτησε να προφυλάξει τον κόσμο, να τον βοηθήσει να διατηρηθεί, να προστατεύσει τον πολιτισμό, υπερασπίστηκε τη Δύση, τους προγόνους και τους απογόνους. Είχε να αντιμετωπίσει το πανάρχαιο ψεύδος, την προαιώνια υποκρισία, τον αιώνιο εχθρό.
Είχε πει στην τελευταία Tου ομιλία μέσω ραδιοφώνου στις 30.1.1945:
Ενάντια σε έναν ολόκληρο εχθρικό κόσμο επέλεξα κάποτε τον δρόμο μου, σύμφωνα με την εσωτερική μου φωνή, και τον ακολούθησα σαν ένας άγνωστος και ανώνυμος άνδρας ως την τελική επιτυχία. Πολλές φορές είπαν ότι ήμουν νεκρός και πάντοτε εύχονταν να πεθάνω, στο τέλος, όμως, ήμουν νικητής.
Παρά τη λυσσαλέα προσπάθεια 78 ετών να μας πείσουν για το αντίθετο, δεν νικήθηκε. Τον λοιδόρησαν, τιμώρησαν ολόκληρους λαούς για να Τον εκδικηθούν, για να Τον αφανίσουν, αλλά δεν το κατάφεραν. Οι καιροί που ήρθαν απέδειξαν ότι είναι Παρών. Στις μέρες μας, οι πιο γενναίοι πολεμούν υπό εθνικοσοσιαλιστικά σύμβολα, ενώ οι πιο βάρβαροι πολεμούν στο όνομα του αντιναζισμού και εναντίον του Χίτλερ. Γιατί ο πόλεμος δεν τελείωσε, ο Χίτλερ δεν έσβησε το απόγευμα της 30ής Απριλίου 1945, και σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά γίνεται αντιληπτή η προσφορά και το έργο Του. Και για να μεταφέρουμε στο παρόν τα λόγια του Κνουτ Χάμσουν, έτσι ατενίζει σήμερα ο κοινός Δυτικός τον Αδόλφο Χίτλερ, εμείς δε, οι στενοί οπαδοί Του υψώνουμε το κεφάλι και διατρανώνουμε την πεποίθηση και την πρόθεσή μας:
ΧΙΤΛΕΡ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
Ευρωπαϊκή Αντίσταση