… Λένε, πως ξένοι θα βαλθούν, λεύτερους να σας κάνουν
Μα έχουν εμπόρους βασιλιάδες
Που κι αυτοί σαν τους αγάδες
Όπου τη βρουν τη λευτεριά από τον λαιμό την πιάνουν.
Τη λευτεριά τη θεωρούν φτηνή πραμάτια.
Την πωλούν την αγοράζουν
Και γι’ ανθρωπισμό φωνάζουν.
Παραπλανούνε τους λαούς, ρίχνουν στάχτη στα μάτια.
Από τη νάρκη ξυπνητοί χουφτιάστε τα σπαθιά σας
Μες στην καρδιά η ελπίδα
Θερμή χρυσή ηλιαχτίδα
Δώστε τα όπλα σας ζεστά για νίκη στα παιδιά σας.
(Από τον «Δον Ζουάν», μετάφρ. Σίτσα Καραϊσκάκη)
...Βγάλε, ω γης δοξασμένη, απ’ τα σπλάχνα σου ένα
ιερό απομεινάρι των παιδιών του Ευρώτα!
Απ’ εκειούς τους Τρακόσιους τρεις αν έρθουνε, φτάνουν
άλλη μια Θερμοπύλα στα βουνά σου να κάνουν.
Πώς! Ακόμα σωπαίνουν; Πώς! Ακόμα συχάζουν;
Όχι! όχι! Ακούω τις ψυχές απ’ τον Άδη
σαν ποτάμι που τρέχει μακρινά, να φωνάζουν:
«Ένας μόνο ας σαλέψει ζωντανός, και κοπάδι
απ’ τη γης αποκάτου λεβεντιά ξεκινούμε.
Είν’ αυτοί που κοιμούνται· εμείς ακόμα σ’ ακούμε!»
(από «Τα νησιά της Ελλάδας», μετάφρ. Αργ. Εφταλιώτης)
Ευρωπαϊκή Αντίσταση
