Του Ιουλίου Έβολα
Πολύ λίγοι υποψιάζονται ότι οι διακοπές (δηλαδή, οι ιερές ημέρες των Χριστιανών) του σήμερα, του αιώνα των ουρανοξυστών, του ραδιοφώνου, των μεγάλων κινημάτων των μαζών, εορτάζονται και συνεχίζουν... μία μακρινή παράδοση που μας φέρνει πίσω, στην εποχή εκείνη στην οποία άρχισε, σχεδόν στην αυγή της ανθρωπότητας, η ανοδική κίνηση του πρώτου Άριου πολιτισμού∙ μία παράδοση στην οποία, επιπλέον, εκφράζεται η σπουδαία φωνή εκείνων των ανθρώπων, κι όχι μία ιδιαίτερη πεποίθηση.
Ένα γεγονός άγνωστο στους περισσότερους πρέπει — πρώτα απ' όλα — να υπενθυμίσουμε, δηλαδή το ότι, αρχικά, οι ημερομηνίες των Χριστουγέννων και της έναρξης του νέου έτους συνέπιπταν, και αυτή η ημερομηνία δεν είχε επιλεχθεί αυθαίρετα, αλλά σχετιζόταν με ένα συγκεκριμένο κοσμικό γεγονός, ήτοι τοΧειμερινό Ηλιοστάσιο. Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο συμβαίνει στην πραγματικότητα στις 25 Δεκεμβρίου, η οποία είναι η ημερομηνία των Χριστουγέννων — όπως έγινε γνωστή αργότερα — αλλά στις απαρχές της είχε μία κατ’ ουσίαν Ηλιακή σημασία. Αυτό φαίνεται επίσης στην αρχαία Ρώμη: η ημερομηνία των Χριστουγέννων στην αρχαία Ρώμη ήταν εκείνη της ανατολής του Ήλιου, του ακατανίκητου Θεού, “Natalis solis invicti”. Ως τέτοια, ως ημέρα του Νέου Ήλιου — dies solis novi — στην εποχή της Αυτοκρατορίας έφερε την έναρξη του Νέου Έτους, του νέου κύκλου. Αλλά αυτή η “Ηλιακή Γέννηση” της Ρώμης στην αυτοκρατορική περίοδο, με τη σειρά της αναφερόταν σε μία, κατά κάποιον τρόπο, ακόμα πιο μακρινή παράδοση, Νορδικής-Άριας προέλευσης. Με την επαναφορά, ο Ήλιος — η ηλιακή θεότητα, που ήδη απαριθμείτο μεταξύ των “dii indigetes”, δηλαδή μεταξύ των θεοτήτων ρωμαϊκής προέλευσης — πέρασε σε ακόμη πιο μακρινούς κύκλους πολιτισμού. Στην πραγματικότητα, η ηλιακή θρησκεία της αυτοκρατορικής περιόδου, σε μεγάλο βαθμό είχε την έννοια της αποκατάστασης και σχεδόν μιας αναγέννησης, μιας - δυστυχώς επηρεασμένης από ποικίλους παράγοντες αποσύνθεσης - πολύ παλαιάς Άριας κληρονομιάς.
ΙΟΥΛΙΟΣ ΕΒΟΛΑ
Aναφορικά με την ημερομηνία της 25ης Δεκεμβρίου
Ο Ιούλιος Καίσαρας, στη μεταρρύθμιση του ημερολογίου του 46 π.Χ., έθεσε πράγματι ως ημερομηνία για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο την 25η Δεκεμβρίου. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, το σφάλμα στο μήκος του Ιουλιανού ημερολογίου μετακίνησε σταδιακά προς τα πίσω την ημερομηνία αυτή. Όταν ο Πάπας Γρηγόριος μεταρρύθμισε το Ιουλιανό ημερολόγιο, ξεκίνησε με ένα μεταγενέστερο έτος, ανταποκρινόμενος σε μια εισήγηση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, και όχι με το αρχικό έτος 46 π.Χ. Έτσι, το Χειμερινό Ηλιοστάσιο μετακινήθηκε προς τα πίσω, περίπου στις 21 Δεκεμβρίου, αντί του αρχικού που ήταν στις 25 Δεκεμβρίου.
Συνεπώς, ο Ιούλιος Έβολα ήταν σωστός στον ισχυρισμό του, ότι η ημερομηνία των Χριστουγέννων ορίστηκε να συμπίπτει με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο.
Ευρωπαϊκή Αντίσταση
