80 χρόνια από τον θάνατό του
Απόσπασμα από το βιβλίο ''Πλατωνικός Ευαγγελισμός''
Ο Πλάτων εξεκίνησεν από το ερώτημα, που είναι φυσικόν να θέσῃ κάθε άνθρωπος εις τον εαυτόν του: Πώς θα είναι δυνατόν να πραγματοποιήσῃ ο άνθρωπος την ευδαιμονίαν του; Πώς θα είναι δυνατόν να είναι δημιουργός και υπεύθυνος αυτός διά την μοίραν του, αφού η ζωή του ευρίσκεται εις τόσον στενήν εξάρτησιν από περιστατικά ανώτερα της θελήσεώς του, από εξωτερικάς συνθήκας, που δεν ημπορεί ν’ αλλάξη; Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να είν’ ευδαίμων, και όταν αρρωσταίνῃ και όταν υποφέρῃ, και όταν εξευτελίζεται, και ενώπιον της αδικίας που του γίνεται, και εις την φυλακήν και εις τον θάνατον; Υπάρχει κανένα βαθύτερον νόημα της ζωής (αυτό είναι η πλατωνική ευδαιμονία), απρόσιτον εις τα κτυπήματα και τας μεταλλαγάς της τύχης; Και ο Πλάτων απαντᾴ· Ναι.
Διότι, αν ο άνθρωπος είναι δούλος της μοίρας και των περιστάσεων της ζωής, ελεύθερος όμως είναι και αυτεξούσιος εις τον τρόπον, με τον οποίον θ’ αντικρύσῃ την μοίραν και τας περιστάσεις, τας ευμενείς και τας δυσμενείς, τας ευχαρίστους ή τας δυσαρέστους. Ευδαίμων δεν είν’ εκείνος, που θα δέχεται συχνά της Τύχης τ’ άστατα μειδιάματα, ούτ’ εκείνος που δεν θ’ αρρωστήσῃ, δεν θα πεινάσῃ, δεν θα στερηθῄ τους αγαπημένους του, δεν θα κλαύσῃ, δεν θα κινδυνεύσῃ· αλλ’ εκείνος που και εις την χαράν και εις τας συμφοράς θα διατηρήσῃ μέσα του αμόλυντον την ψυχικήν του οντότητα, εκείνος που δεν θα γονατίση, ούτε θα παρεκκλίνῃ εις τον δρόμον του τον σταθερόν από της τύχης τα κτυπήματα. Εκείνος υποτάσσει αληθινά την μοίραν του, γίνεται
δημιουργός της ευδαιμονίας του, αδέσμευτος και άφοβος· διότι την ευδαιμονίαν του εζήτησε μέσα του, εις τον εαυτόν του, που κρατεί πάντα υπό την κυριαρχίαν του, όχι εις τας εξωτερικάς περιστάσεις της υλικής ζωής, που του διαφεύγουν.
Πηγή: thulebooks.gr
Ευρωπαϊκή Αντίσταση
