30 Ιανουαρίου 1933

Aπό το διάγγελμα του Φύρερ μέσω ραδιοφώνου προς τον γερμανικό λαό την 1η Φεβρουαρίου 1933: 

"Δεκατέσσερα χρόνια πέρασαν από τη δυστυχή εκείνη ημέρα που ο γερμανικός λαός, τυφλωμένος από τις υποσχέσεις που του δίνονταν τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό, ξέχασε τις υψηλότερες αξίες του παρελθόντος μας, του Ράιχ, της τιμής και της ελευθερίας, και, έτσι, έχασε τα πάντα. Από τότε, από εκείνες τις ημέρες της προδοσίας, ο Παντοδύναμος απέσυρε τη θεία χάρη Tου από το έθνος μας [...] Το έργο που πρέπει να εκπληρώσουμε είναι το πιο δύσκολο που είχε ποτέ Γερμανός πολιτικός να επιτύχει. Αλλά έχουμε απεριόριστη πίστη στο έθνος μας και στις αιώνιες αξίες του. Εργάτες, αγρότες και η μεσαία τάξη πρέπει να ενωθούν και να συμβάλουν στη δημιουργία του νέου Ράιχ. Το πρώτο και υπέρτατο καθήκον της Εθνικής Κυβέρνησης είναι η αποκατάσταση της ενότητας του πνεύματος και της βούλησης του γερμανικού λαού. Θα διαφυλάξει και θα υπερασπιστεί τα θεμέλια της δύναμης του έθνους μας. Θα προστατεύσει τον Χριστιανισμό ως τη βάση της ηθικής μας, και την οικογένεια ως το κύτταρο του έθνους και του κράτους μας. Θα σταθεί υπεράνω τάξεων και κοινωνικών καταστάσεων και θα επαναφέρει στη συνείδηση του λαού μας την φυλετική και πολιτική ενότητα και τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από αυτή. Οι βάσεις της εκπαίδευσης της γερμανικής νεολαίας θα είναι ο σεβασμός για το σπουδαίο παρελθόν μας και η περηφάνεια για την παράδοσή μας. Ως εκ τούτου, θα κηρύξει αμείλικτο πόλεμο στον πνευματικό, πολιτικό και πολιτιστικό μηδενισμό. Η Γερμανία δεν πρέπει και δεν θα βυθιστεί στην κομμουνιστική αναρχία. 

[...] Εμείς, η κυβέρνηση, έχουμε ευθύνη απέναντι στη γερμανική ιστορία να συστήσουμε έναν κατάλληλο εθνικό φορέα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε επιτέλους την παραφροσύνη των τάξεων και της πάλης μεταξύ τους. Δεν αναγνωρίζουμε τις τάξεις αλλά μόνο τον γερμανικό λαό, τα εκατομμύρια των αγροτών, των πολιτών, των εργατών που είτε θα ενωθούν και θα ξεπεράσουν αυτή την εποχή της εξαθλίωσης είτε θα υποκύψουν σε αυτή. [...] Τα μαρξιστικά κόμματα και οι οπαδοί τους είχαν 14 χρόνια για να αποδείξουν τις ικανότητές τους. Το αποτέλεσμα είναι ένας σωρός ερειπίων. Εμάς, γερμανικέ λαέ, δώσε μας 4 χρόνια και κρίνε μας μετά..."

Τέσσερα χρόνια, μετά στη επετειακή ομιλία του, ενθυμούμενος τα παραπάνω, ο Φύρερ είπε:

"...

Σίγουρα κανείς δεν θα αμφισβητήσει το γεγονός ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια η πιο μεγαλειώδης επανάσταση σάρωσε σαν θύελλα τη Γερμανία. Ποιος θα μπορούσε να συγκρίνει αυτή τη νέα Γερμανία με εκείνην της 30ής Ιανουαρίου, τέσσερα χρόνια πριν, όταν έδωσα τον όρκο μου πίστης μπροστά στον αξιοσέβαστο Πρόεδρο του Ράιχ;

Μιλώ για την Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση.  [...]

Γιατί η Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση ήταν από μόνη της μια επανάσταση στην παράδοση των επαναστάσεων.

[...] Το κύριο ζήτημα στο Εθνικοσοσιαλιστικό πρόγραμμα είναι να καταργήσουμε τη φιλελεύθερη αντίληψη περί του ατόμου και τη μαρξιστική έννοια για την ανθρωπότητα και να την αντικαταστήσουμε με την εθνοφυλετική κοινότητα, που έχει τις ρίζες της στη γη και τα μέλη της συνδέονται μεταξύ τους από τον δεσμό του κοινού τους αίματος. "

Ευρωπαϊκή Αντίσταση

Η Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση

 

Από τον Reichsleiter Dr. Goebbels (Δρ. Γκαίμπελς)

Η επανάστασή μας ολοκληρώθηκε. Επηρέασε και αναμόρφωσε πλήρως όλες τις πτυχές της δημόσιας ζωής. Άλλαξε και έκτισε από την αρχή τις σχέσεις μεταξύ των ατόμων, καθώς και τη στάση του λαού απέναντι στο κράτος και προς άλλα υπαρξιακά ζητήματα. Στην πραγματικότητα, ήταν η ανακάλυψη μιας νέας κοσμοθεωρίας. Μετά από 14 χρόνια αντιπολίτευσης μπόρεσε πλέον να χρησιμοποιήσει τη δύναμη με την οποία αγωνίστηκε για να βάλει μια σφραγίδα στο γερμανικό έθνος με ένα νέο εθνικό πνεύμα. Ό,τι έχει γίνει από την 30ή Ιανουαρίου 1933 είναι η ορατή έκφραση αυτής της επαναστατικής διαδικασίας. Η επανάσταση, όμως, δεν ξεκίνησε εδώ. Έφτασε μόνο σε ένα τέλος με αυτόν τον τρόπο. Ήταν η υπαρξιακή πάλη ενός έθνους που, με τον παραδοσιακό τρόπο ζωής και τις απαρχαιωμένες απόψεις, ήταν κοντά στην κατάρρευση.

Οι επαναστάσεις ακολουθούν το δικό τους πρότυπο και τη δική τους δυναμική. Μόλις περάσουν ένα ορισμένο σημείο στην εξέλιξή τους είναι πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο και ακολουθούν αποκλειστικά τους νόμους σύμφωνα με τους οποίους εμφανίστηκαν στη ζωή. Είναι η φύση της κάθε πραγματικής επανάστασης, να πραγματώνεται ή να πεθαίνει, χωρίς συμβιβασμούς.

Η δική μας είτε θα προχωρήσει σωστά προς τον στόχο της, οπότε θα διαρκέσει και θα αντέξει, ή θα μείνει ικανοποιημένη, με μισή καρδιά, με κάποιες επιτυχίες, οπότε καλύτερα να μην ξεκινούσε ποτέ. Οι επαναστάσεις δεν είναι ποτέ απλώς θέμα πολιτικής, αλλά απευθύνονται σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής. Επηρεάζουν την οικονομία, καθώς και την τέχνη και τις επιστήμες. Αυτή είναι πολιτική με μια υψηλότερη έννοια από τη συνηθισμένη.

Κάθε επανάσταση έχει τη ροπή της, έναν στόχο, που τον καθορίζει και αγωνίζεται με παθιασμένη προσπάθεια για να τον πετύχει. Δεν θα ησυχάσουμε πριν επιτευχθεί ο στόχος αυτός και μόλις επιτευχθεί θα παρακολουθούμε με ζήλο την ανάπτυξη και τη διασφάλισή του. Στην περίπτωση αυτή, όμως, η λέξη «ροπή» σημαίνει κάτι πολύ περισσότερο από ό,τι αποδίδεται με την κοινή έννοια της λέξης. Μια τέτοια ροπή δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή και μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί. Αυτό που είναι αποφασιστικής σημασίας είναι ο στόχος της. Αν ο στόχος είναι μεγαλειώδης, τότε η ροπή θα είναι εξίσου μεγαλειώδης. Αν ο στόχος της είναι ασήμαντος τότε η ροπή θα ξεθωριάσει σαν απλό φάντασμα. Οι επαναστάσεις που επιφέρουν μια ιστορική αλλαγή τεραστίων διαστάσεων αποκαλύπτουν μια ροπή αντίστοιχου μεγέθους. Θα γίνει αποδεκτή, αν η επανάσταση γίνει δεκτή. Αυτό σημαίνει ότι όποιος αντιτίθεται στη ροπή, αντιτίθεται στην επανάσταση και, αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να πνιγεί στη δίνη της.

Ο σκοπός της επανάστασής μας είναι να ενώσει το γερμανικό λαό σε ένα έθνος. Για μια περίοδο μεγαλύτερη από 2000 χρόνια όλοι οι ενάρετοι Γερμανοί λαχταρούσαν την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας. Πολλές φορές προσπάθησαν να πετύχουν τον στόχο αυτό με νόμιμα μέσα, αλλά όλα αυτές οι προσπάθειες ήταν μάταιες. Η επιτυχία ήρθε μόνο μετά από μια παθιασμένη έκρηξη του εθνικού αισθήματος. 'Ηταν μια αυθόρμητη και συναρπαστική έκρηξη, που έγινε πιο άγρια όσο περισσότερο καθυστερούσε με τεχνητά φράγματα. Αυτό που δεν ήταν δυνατό και ούτε καν ήταν πρωταρχικής σημασίας στην αρχή, το πραγματοποιήσαμε από την βάση του. Κάποτε το γερμανικό έθνος ήταν το πιο αποδιοργανωμένο έθνος του κόσμου, κομματιασμένο στα στοιχεία του και σχεδόν εξαερωμένο από τα πολιτικά κόμματα και τις απόψεις τους. Η Γερμανία δεν είχε καμία απολύτως επιρροή στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Από το 1918 είχε αφοπλιστεί και δεν είχε θέληση να σταθεί απέναντι στα άλλα έθνη. Αυτό το γερμανικό έθνος, στη συνέχεια, προέκυψε από μια μοναδική εκδήλωση μιας ισχυρής εθνικής πεποίθησης και πραγματοποιήθηκε μέσα από μια ενοποίηση, που λίγοι μόνο άνθρωποι την θεωρούσαν πιθανή. 'Αλλοι χαμογελούσαν και έλεγαν ότι είναι εξαιρετικά απίθανο ή ενάντια σε κάθε εμπειρία και ιστορικό προηγούμενο.

Σήμερα δεν μπορούμε ακόμα να εκτιμήσουμε την ιστορική σημασία αυτής της διαδικασίας ενός έθνους, που μεγαλώνει σαν σύνολο. Παρόλο που προετοιμάσαμε το έδαφος για αυτή τη διαδικασία, τώρα στεκόμαστε μπροστά του και ατενίζουμε με θαυμασμό και χωρίς επίγνωση του μεγέθους και της σημασίας του για το μέλλον. Μέσα από την επανάστασή μας, έχουμε ξεπεράσει το ανίσχυρο παρελθόν της Γερμανίας. Το γερμανικό έθνος βρήκε και πάλι τον εαυτό του σε αυτή την επανάσταση, που πρόσθεσε ένα νέο χαρακτηριστικό στο γερμανικό χαρακτήρα. Ποτέ ξανά δεν θα είναι δυνατόν να μιλάμε για τη Γερμανία, χωρίς να λάβουμε υπόψη μας, αυτή την επανάσταση.

Αν παραμείνουμε ισχυροί, ο λαός θα παραμείνει ισχυρός. Ως έθνος είμαστε ασφαλείς όσο το κόμμα στέκεται σταθερό και ισχυρό. Αλλά εμείς δεν πρέπει να περιμένουμε ένα θαύμα, θαύματα με αυτή την έννοια δεν συμβαίνουν. Αντίθετα προκαλούνται από τον ιδεαλισμό, με θυσίες και αφοσίωση. Το σύνθημά μας σήμερα είναι το ίδιο με χθες και πάντα: Εμπρός! Αν είμαστε 

σίγουροι για τη δύναμή μας, τότε οι άλλοι μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν, ενώ εμείς θα χτίζουμε το δημιούργημά μας, το Ράιχ!

Dr. Goebbels

Μετάφραση: Φώτης Γαλάνης

πηγή

Ευρωπαϊκή Αντίσταση