ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΡΙΕΣ

Ευρωπαϊκή Αντίσταση

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

 

Του Ιουλίου Έβολα 

Πολύ λίγοι υποψιάζονται ότι οι διακοπές (δηλαδή, οι ιερές ημέρες των Χριστιανών) του σήμερα, του αιώνα των ουρανοξυστών, του ραδιοφώνου, των μεγάλων κινημάτων των μαζών, εορτάζονται και συνεχίζουν... μία μακρινή παράδοση που μας φέρνει πίσω, στην εποχή εκείνη στην οποία άρχισε, σχεδόν στην αυγή της ανθρωπότητας, η ανοδική κίνηση του πρώτου Άριου πολιτισμού∙ μία παράδοση στην οποία, επιπλέον, εκφράζεται η σπουδαία φωνή εκείνων των ανθρώπων, κι όχι μία ιδιαίτερη πεποίθηση.

Ένα γεγονός άγνωστο στους περισσότερους πρέπει — πρώτα απ' όλα — να υπενθυμίσουμε, δηλαδή το ότι, αρχικά, οι ημερομηνίες των Χριστουγέννων και της έναρξης του νέου έτους συνέπιπταν, και αυτή η ημερομηνία δεν είχε επιλεχθεί αυθαίρετα, αλλά σχετιζόταν με ένα συγκεκριμένο κοσμικό γεγονός, ήτοι τοΧειμερινό Ηλιοστάσιο. Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο συμβαίνει στην πραγματικότητα στις 25 Δεκεμβρίου, η οποία είναι η ημερομηνία των Χριστουγέννων — όπως έγινε γνωστή αργότερα — αλλά στις απαρχές της είχε μία κατ’ ουσίαν Ηλιακή σημασία. Αυτό φαίνεται επίσης στην αρχαία Ρώμη: η ημερομηνία των Χριστουγέννων στην αρχαία Ρώμη ήταν εκείνη της ανατολής του Ήλιου, του ακατανίκητου Θεού, “Natalis solis invicti”. Ως τέτοια, ως ημέρα του Νέου Ήλιου — dies solis novi — στην εποχή της Αυτοκρατορίας έφερε την έναρξη του Νέου Έτους, του νέου κύκλου. Αλλά αυτή η “Ηλιακή Γέννηση” της Ρώμης στην αυτοκρατορική περίοδο, με τη σειρά της αναφερόταν σε μία, κατά κάποιον τρόπο, ακόμα πιο μακρινή παράδοση, Νορδικής-Άριας προέλευσης. Με την επαναφορά, ο Ήλιος — η ηλιακή θεότητα, που ήδη απαριθμείτο μεταξύ των “dii indigetes”, δηλαδή μεταξύ των θεοτήτων ρωμαϊκής προέλευσης — πέρασε σε ακόμη πιο μακρινούς κύκλους πολιτισμού. Στην πραγματικότητα, η ηλιακή θρησκεία της αυτοκρατορικής περιόδου, σε μεγάλο βαθμό είχε την έννοια της αποκατάστασης και σχεδόν μιας αναγέννησης, μιας - δυστυχώς επηρεασμένης από ποικίλους παράγοντες αποσύνθεσης - πολύ παλαιάς Άριας κληρονομιάς.

ΙΟΥΛΙΟΣ ΕΒΟΛΑ

Aναφορικά με την ημερομηνία της 25ης Δεκεμβρίου

 Ο Ιούλιος Καίσαρας, στη μεταρρύθμιση του ημερολογίου του 46 π.Χ., έθεσε πράγματι ως ημερομηνία για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο την 25η Δεκεμβρίου. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, το σφάλμα στο μήκος του Ιουλιανού ημερολογίου μετακίνησε σταδιακά προς τα πίσω την ημερομηνία αυτή. Όταν ο Πάπας Γρηγόριος μεταρρύθμισε το Ιουλιανό ημερολόγιο, ξεκίνησε με ένα μεταγενέστερο έτος, ανταποκρινόμενος σε μια εισήγηση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, και όχι με το αρχικό έτος 46 π.Χ. Έτσι, το Χειμερινό Ηλιοστάσιο μετακινήθηκε προς τα πίσω, περίπου στις 21 Δεκεμβρίου, αντί του αρχικού που ήταν στις 25 Δεκεμβρίου.

Συνεπώς, ο Ιούλιος Έβολα ήταν σωστός στον ισχυρισμό του, ότι η ημερομηνία των Χριστουγέννων ορίστηκε να συμπίπτει με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο.

πηγή

Ευρωπαϊκή Αντίσταση

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: Μιγκέλ Σερράνο, Ο Υιός του Χήρου

Συγγραφέας: Miguel Serrano, Μιγκέλ Σερράνο

Εκδόσεις: Θούλη

Μετάφραση από τα ισπανικά: Ευάγγελος Ανδρούλης

Επιμέλεια: Αθηνά Μάρκου

Σελίδες: 71

Έτος έκδοσης: 2018

ISBN: 978-618-5317-04-1

''Ο Υιός του Χήρου'' είναι ένα από τα τελευταία έργα του Μ. Σερράνο, γράφτηκε το 2002 και εκδόθηκε το 2003. Πρόκειται για ένα βαθιά φιλοσοφικό, μεταφυσικό και αποκαλυπτικό έργο, γεμάτο πλούσια νοήματα και συμβολισμούς. Εξετάζει, συνοπτικά αλλά περιεκτικά, θέματα που και σε άλλα βιβλία του έχει πραγματευθεί ο συγγραφέας, όπως την πλαστογράφηση της άριας παράδοσης από ξένα δόγματα και ξένες φυλές, ή την πορεία και τον αγώνα του ανθρώπου «σε αυτή τη γη», για την Ολοκλήρωση, την ανάκτηση της χαμένης θειότητάς του, την «επιστροφή στη χαμένη πατρίδα». «Γιατί οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ. Και επειδή οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ (διότι το Αρχέτυπο είναι ένα και αδιαίρετο), αλλά αναγεννώνται και επανενσαρκώνονται, θα επιστρέψουν με διαφορετική εμφάνιση, για να επαναλάβουν την ιστορία τους, εκεί που οι άνθρωποι προσπαθούν να δημιουργήσουν νέες θρησκείες από τα βάθη του Συλλογικού Ασυνειδήτου».

Συγχρόνως, ο Σερράνο αποκαλύπτει το σχέδιο αντικατάστασης της παλιάς, δισχιλιετιούς, ενοχής των «γκόιμ» για τον θάνατο ενός Θεού από μια νέα ενοχή που θα την επιβάλει μια νέα θρησκεία, την ενοχή απέναντι στον «εκλεκτό λαό του θεού», «προφητεία» η οποία επαληθεύεται διαρκώς από τότε που γράφτηκε το βιβλίο.

Το βιβλίο ''Ο Υιός του Χήρου'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Ευρωπαϊκή Αντίσταση